Relacja klient-terapeuta: jak stworzyć poczucie bezpieczeństwa?

W dzisiejszym artykule zwrócimy uwagę na kilka konkretnych strategii, które pomogą wzmocnić i wprowadzić poczucie bezpieczeństwa w relacji terapeutycznej, podczas gdy klienci przepracowują swoje bolesne narracje. Skoncentrowanie się na tym aspekcie leczenia określam jako zwiększanie bezpieczeństwa „zewnętrznego”, które odnosi się do interpersonalnej i środowiskowej dynamiki na sali terapeutycznej, w której prowadzona psychoterapia pruszków.

Na co zwrócić uwagę podczas prowadzenia psychoterapii?

Należy wziąć pod uwagę, że zewnętrzne bezpieczeństwo można radykalnie zwiększyć, gdy terapeuta zwraca uwagę na takie rzeczy, jak temperatura w pomieszczeniu – i mając pod ręką koc lub ręczny wentylator, aby zwiększyć poziom komfortu klienta. Stopień, w jakim sesja jest rozpraszana przez hałas z zewnątrz lub wewnątrz, fizyczna bliskość klienta do terapeuty, rozmieszczenie mebli w gabinecie i stopień, w jakim istnieją opcje siedzenia, również mają znaczenie. Nawet użycie naturalnego lub sztucznego oświetlenia i to, czy dzwonek telefonu jest wyłączony lub włączony podczas sesji, może mieć znaczenie. Czasami w biurze występują wizualne przeszkody lub czynniki wyzwalające, które mogą wyprowadzić klientów z optymalnego okna podniecenia. Terapeuci powinni poświęcić trochę czasu, aby spojrzeć na swoje gabinety „oczami” swoich klientów, aby zobaczyć, czy są tam przedmioty lub obrazy, które mogą wywoływać zbyt duże podniecenie lub niepokój lub wyzwalać w inny sposób.

Kiedy terapeuci trzymają w pobliżu kosze z przedmiotami, które mogą być używane jak kulki stresu, pachnące balsamy do rąk, nieoświetlone, ale pachnące świece wotywne, kolorowe, gładkie kamienie, małe pluszaki i miękkie poduszki, klienci mają okazję ćwiczyć używanie tych przedmiotów do walki ze stresem. Te zasoby przyczyniają się do ogólnego poczucia tego, że klient czuje się bezpiecznie i wygodnie. Klienci mogą początkowo potrzebować zachęty do korzystania z tych zasobów, ale z czasem będą naturalnie przyciągać te obiekty, wykorzystując je do samodzielnego uspokojenia podczas przetwarzania trudnego materiału.

Ponadto trzymanie się uzgodnionych ram czasowych sesji jest niezwykle ważne, ponieważ zapewnia spójne i przewidywalne granice. Zadaniem terapeuty jest upewnienie się, że sesje kończą się na czas, a materiał naładowany emocjonalnie nie jest otwierany i eksplorowany na samym końcu sesji. Klienci i terapeuci potrzebują jasności co do tego, czy odpowiedni fizyczny dotyk zostanie użyty w celu zwiększenia bezpieczeństwa i uziemienia. Pomaga również we wprowadzeniu sygnałów werbalnych i niewerbalnych, takich jak gest ręki, dzięki czemu klienci mogą komunikować potrzebę „zatrzymania się” w dowolnym momencie sesji. Kiedy te sygnały są honorowane i szanowane przez terapeutę, wzmacnia się poczucie bezpieczeństwa. Wszystkie te strategie wyznaczają dobre granice i znacznie zwiększają zewnętrzne bezpieczeństwo klientów.

To wszystko ma znaczenie, aby psychoterapia przyniosła to, co najlepsze – ukojenie i pomoc dla klienta, który się na nią decyduje.